Ryżowiaczek wyżynny
Microryzomys altissimus
(Osgood, 1933)
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Podgromada żyworodne
Infragromada łożyskowce
Rząd gryzonie
Podrząd myszokształtne
Nadrodzina myszowe
Rodzina chomikowate
Podrodzina bawełniaki
Rodzaj ryżowiaczek
Gatunek ryżowiaczek wyżynny
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
Status iucn3.1 LC pl.svg
najmniejszej troski

Ryżowiaczek wyżynny (Microryzomys altissimus) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w północno-zachodniej Ameryce Południowej.

Systematyka

Gatunek został opisany naukowo w 1933 roku przez W.F. Osgooda jako podgatunek Oryzomys (Microryzomys) minutus altissimus. Obecnie rodzaj ryżowiaczek (Microryzomys) jest uznawany za odrębny od ryżniaka (Oryzomys), a ryżowiaczek wyżynny za gatunek odrębny od ryżowiaczka leśnego (Microryzomys minutus). Miejsce typowe to góry na północ od Cerro de Pasco w Regionie Pasco w Peru, na wysokości 11 600 ft (3536 m). Był dawniej uznawany za podgatunek ryżowiaczka leśnego (Microryzomys minutus). Wyróżniane były dwa podgatunki, jednak badania szerokiej próby okazów nie dały podstaw do ich jednoznacznego opisania. Podejrzewa się, że kolumbijska populacja może być odrębnym gatunkiem.

Występowanie

Ryżowiaczek wyżynny występuje w Andach Północnych w Kolumbii, Ekwadorze i Peru, głównie od 2500 do 4000 m n.p.m. Żyje w piętrze subalpejskim i w formacji paramo. Niewiele wiadomo o jego zachowaniach i trybie życia.

Wygląd

Jest to mały gryzoń. Ciało z głową ma długość 62–89 mm, ogon 94–122 mm, a tylna stopa ma długość 18–24 mm. Ma krótszy ogon i węższe tylne stopy niż pokrewny ryżowiaczek leśny. Futro grzbietu ma ochrowo-płowy kolor, głowa jest szarawa, spód ciała ma szaropłowy kolor, zazwyczaj z wyraźnym rozgraniczeniem między wierzchem i spodem ciała. Ogólnie zazwyczaj jest bledszy niż ryżowiaczek leśny. Ogon jednolicie ciemnobrązowy od wierzchu i zazwyczaj pozbawiony pigmentacji po stronie spodniej (rzadziej z ciemną lub cętkowaną końcówką), wyraźnie dwubarwny na całej długości. Dłonie i stopy z wierzchu są białawe, podczas gdy u ryżowiaczka leśnego raczej brązowawe. Większość okazów ma płoworudą plamkę za uszami.

Populacja

Ryżowiaczek wyżynny może być lokalnie liczny. Występuje w wielu obszarach chronionych w południowej części zasięgu, ale tylko w jednym w części północnej. Głównymi zagrożeniami są dla niego wylesianie i rolnictwo na obszarze paramo. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje go za gatunek najmniejszej troski.


W tym artykule użyto materiału z artykułu Wikipedii Ryżowiaczek wyżynny, który jest wydawany w ramach Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0.