| ||
Microryzomys minutus | ||
( Tomes, 1860) | ||
Systematyka | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | zwierzęta | |
Typ | strunowce | |
Podtyp | kręgowce | |
Gromada | ssaki | |
Podgromada | żyworodne | |
Infragromada | łożyskowce | |
Rząd | gryzonie | |
Podrząd | myszokształtne | |
Nadrodzina | myszowe | |
Rodzina | chomikowate | |
Podrodzina | bawełniaki | |
Rodzaj | ryżowiaczek | |
Gatunek | ryżowiaczek leśny | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ) | ||
![]() najmniejszej troski
|
Ryżowiaczek leśny (Microryzomys minutus) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w północno-zachodniej Ameryce Południowej.
Gatunek został opisany naukowo w 1860 roku przez R.F. Tomesa jako Hesperomys minutus. Obecnie jest umieszczany w rodzaju ryżowiaczek (Microryzomys). Miejsce typowe to Prowincja Chimborazo w Ekwadorze, prawdopodobnie kanton Pallatanga. Dawniej ryżowiaczek wyżynny (Microryzomys altissimus) był uznawany za podgatunek ryżowiaczka leśnego. Wyróżniane były cztery inne podgatunki, jednak badania szerokiej próby okazów nie dały podstaw do ich jednoznacznego opisania. Ze względu na rozległość zasięgu występowania podejrzewa się, że jest to kompleks spokrewnionych gatunków.
Ryżowiaczek leśny występuje w Andach Północnych od północnej Wenezueli przez Kolumbię, Ekwador i Peru, po środkowo-zachodnią Boliwię. Jest spotykany od 1500 do 4000 m n.p.m. Żyje w lasach górskich i formacji paramo powyżej górnej granicy lasu. Prowadzi naziemny i nadrzewny tryb życia, często spotyka się go w pobliżu skał, szczególnie w lasach mglistych. Prawdopodobnie żywi się nasionami i innymi częściami roślin.
Jest to mały gryzoń. Ciało z głową ma długość 62–99 mm, ogon 98–133 mm, a tylna stopa ma długość 20–26 mm. Ma dłuższy ogon i szersze tylne stopy niż pokrewny ryżowiaczek wyżynny. Futro ma ochrowopłowy kolor, bez wyraźnego rozgraniczenia między wierzchem i spodem ciała. Ogon jest długi, zwykle jednolicie ciemnobrązowy, rzadziej bledszy lub cętkowany po spodniej stronie, szczególnie u nasady. Dłonie i stopy z wierzchu są brązowawe, podczas gdy u ryżowiaczka wyżynnego raczej białawe. Większość okazów ma płoworudą plamkę za uszami. Zwierzęta wykazują pewne zróżnicowanie geograficzne ubarwienia.
Ryżowiaczek leśny jest pospolity w całym obszarze występowania. Występuje w wielu obszarach chronionych. Głównym zagrożeniem jest dla niego wylesianie. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje go za gatunek najmniejszej troski.