| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Webley&Scott | |
Rodzaj | pistolet samopowtarzalny | |
Historia | ||
Prototypy | 1906 | |
Dane techniczne | ||
Kaliber | 11,56 mm | |
Nabój | .455 Auto (11,56 × 24 mm) | |
Magazynek | pudełkowy, 7 nab. | |
Wymiary | ||
Długość | 216 mm | |
Długość lufy | 127 mm | |
Masa | ||
broni | 1,1 kg | |
Inne | ||
Prędkość pocz. pocisku | 230 m/s |
Webley No. 1 – brytyjski pistolet samopowtarzalny. Pierwszy pistolet samopowtarzalny przyjęty do uzbrojenia brytyjskich sił zbrojnych.
W 1904 roku zakłady Webley&Scott rozpoczęły produkcję pistoletu M1904. Pomimo starań firmy Webley nie został on oficjalnie przyjęty do uzbrojenia armii brytyjskiej. W 1906 roku rozpoczęto prace nad nową konstrukcją, następcą M1904.
Nowy pistolet powstawał długo, ale ostatecznie w 1913 roku został oficjalnie przyjęty do uzbrojenia Royal Navy jako pistolet No. 1 Mk I.
Do 1915 roku pistoletu w wersji No. 1 Mk II (z dostawną, drewnianą kolbą) używali brytyjscy lotnicy. Z uzbrojenia lotnictwa No.1 został wycofany po uzbrojeniu samolotów w lotnicze karabiny maszynowe.
Webley No. 1 był bronią samopowtarzalną. Zasada działania oparta o krótki odrzut lufy. Zamek ryglowany przez przekoszenie lufy. Płaska sprężyna powrotna umieszczona pod prawą okładką chwytu. Mechanizm uderzeniowy kurkowy, bez samonapinania.
Pistolet No. 1 był zasilany ze wymiennego, jednorzędowego magazynka pudełkowego o pojemności 7 naboi.
Lufa gwintowana, posiadała siedem bruzd prawoskrętnych.
Przyrządy celownicze mechaniczne, stałe (muszka i szczerbinka).
|